Richtlijn herstel en beheer (water)bodemkwaliteit

In situ vastlegging zware metalen, aandachtspunten voor de uitvoering

Bij natuurlijke vastlegging dient rekening te worden gehouden dat de omvang van de verontreiniging in eerste instantie nog kan toenemen alvorens de optimale vastlegging kan worden gerealiseerd. Belangrijke aandachtspunten hierbij zijn de mate van uitbreiding en hoe snel één en ander zich ontwikkelt naar een stabiele eindsituatie, zoals gedefinieerd in het vigerende beleid. Het monitoren van deze ontwikkeling, het toetsen aan verwachtingen en zonodig het bijsturen van het beeld vormt dus een zeer wezenlijk aandachtspunt bij natuurlijke vastlegging.

Een algemeen aandachtspunt is de lange-termijn stabiliteit van de bodemcondities en het verkrijgen van zo veel mogelijk zekerheid dat verontreiniging die wordt vastgelegd in de toekomst niet weer in oplossing kan gaan (althans zeker niet tot niveau’s waarbij grenswaarden worden overschreden). Bij natuurlijke vastlegging zal hiervoor meestal het verloop van de pH cruciaal zijn, voor gestimuleerde vastlegging (als sulfiden) het verloop van de redoxpotentiaal. Voor beide technieken geldt dat het verloop van de nalevering van metalen uit de bodem (verzadigd of onverzadigd) ook een belangrijk aandachtspunt is. Als meer metalen vrijkomen dat vooraf is ingeschat, zal de pluim sterker groeien of de hoeveelheid substraat onvoldoende zijn.

Een beperking van gestimuleerde vastlegging is de moeilijkheid om substraat optimaal te verspreiden in de bodem. Dit is een probleem bij ieder saneringsconcept waarbij sprake is van infiltratie van hulpstoffen in de bodem.

Bij toepassing van gestimuleerde vastlegging kan, afhankelijk van het proces dat wordt nagestreefd en de condities op de locatie, het vermijden van het aëroob worden van het infiltratiewater een belangrijk aandachtspunt zijn (als het substraat met behulp van water wordt geïnfiltreerd) . Aëroob infiltratiewater kan verstopping veroorzaken van de infiltratiefilters door neerslag van ijzer, biofouling et cetera en tast ook de stabiliteit van de sulfiden aan.