In situ vastlegging zware metalen, milieubelasting en -verdienste

Milieubelasting
Een sanering van een zware metalenverontreiniging door middel van natuurlijke vastlegging geeft geen milieubelasting, mogelijk afgezien van een tijdelijke uitbreiding van de pluim. Gestimuleerde vastlegging in de vorm van substraatinjectie (eventueel gecombineerd met grondwateronttrekking en -infiltratie) geeft weinig belasting voor de omgeving. Een mogelijk punt betreft het ruimtebeslag als gevolg van de installatie van filters, onttrekkings-, infiltratiepompen en besturingssystemen. Het energieverbruik van deze installatie is beperkt.

Substraten die worden gebruikt om de redoxpotentiaal in de bodem te verlagen, zijn goed afbreekbare verbindingen. Wanneer substraat niet wordt overgedoseerd zullen er geen nieuwe verontreinigingen ontstaan. Desalniettemin moetl bij de uitvoering aandacht worden besteed aan de monitoring van het verbruik en van de verspreiding van het substraat. Dit om enerzijds een goede sturing van de substraattoediening te bewerkstelligen en anderzijds om een goede controle te houden over de verspreiding van het substraat.

Milieuverdienste
Bij natuurlijke vastlegging wordt geen grondwater onttrokken en gezuiverd. Bij gestimuleerde vastlegging kan grondwater gerecirculeerd worden maar is in het algemeen geen zuivering noodzakelijk. In situ processen zijn derhalve relatief gunstig in het kader van milieuverdienste in vergelijking tot de gebruikelijke saneringswijze van een zware metalen verontreiniging (vaak langdurige grondwateronttrekking en zuivering, productie van zuiveringsslib, infiltreren of lozen van het onttrokken water ('pump and treat')).