Richtlijn herstel en beheer (water)bodemkwaliteit

In situ vastlegging zware metalen, trends en ontwikkelingen

Natuurlijke vastlegging is voor enkele locaties geaccepteerd als saneringsmethode. Gestimuleerde vastlegging is op praktijkschaal toegepast in de vorm van neutralisatie van een zuurspill en er zijn pilots uitgevoerd met sulfide-precipitatie. Verwacht wordt dat binnen niet al te lange termijn volledige saneringen op basis van sulfide-precipitatie zullen plaatsvinden. Een belangrijk aandachtspunt bij sulfide-precipitatie is de lange termijn stabiliteit. Dit komt ook nadrukkelijk aan de orde in het SKB-project “Ïn situ gestimuleerde vastlegging van zware metalen uit grondwater in de Kempen” (PT04.105A, looptijd 2008/2009). Bij een laboratoriumproef is al aangetoond dat nikkelsulfide zeker drie maanden stabiel blijft gebonden als zuurstofbevattend grondwater door kolommen wordt geleid [8].

In situ vastlegging is mogelijk binnen het vigerende beleid en het blijkt dat het bevoegde gezag er vaak welwillend tegenover staat. Voor acceptatie van natuurlijke vastlegging door het bevoegde gezag zijn de volgende drie aspecten belangrijk:

  • Het toepassen van het in SKB-kader ontwikkelde BOS, dat breed gedragen is
  • Goede onderbouwing op basis van veld- en laboratoriumonderzoek
  • Beperkte en/of beheersbare risico’s voor het geval vastlegging niet voldoende werkt