Richtlijn herstel en beheer (water)bodemkwaliteit

Luchtreiniging katalytische verbranding

TECHNIEK

NAVERBRANDING, KATALYTISCH

Werkingsprincipe

Organische verontreiniging wordt in een verbrandingskamer katalytisch omgezet in water en kooldioxide. De verbrandingstemperatuur is lager dan bij thermische naverbranding (ca 300 - 450 'C) en levert energetisch voordeel m.n. bij lagere (VOS). Warmte uit de verbrandingsgassen kan zowel recuperatief (TER max 70 %) als regeneratief in een keramische warmtewisselaar (TER max 95 %) terug worden gewonnen.

Componenten

Vluchtige organsiche stoffen (VOS) en geur

Specifieke voordelen

Lager energiegebruik bij (VOS) < 1-3 g/m3

Lagere NOx-emissie

Compactere bouw tov thermische (recuperatieve) naverbranding

Specifieke nadelen

katalysator vervangen (na ca 3-5 jaar); katalysator moet specifiek aangepast worden aan typen VOS; deactivering van katalysator mogelijk door vergiftiging of verstopping lage investeringskosten

Minder geschikt voor gehalogeneerde VOS (katalysatorvergiftiging)

HULPSTOFFEN EN EMISSIES

Emissie naar water

(kg/1000 m3)

Geen

Vast afval

(kg/kg VOS)

geen (katalysatormateriaal moet na ca. 3-5 jaar vervangen worden, maar kan opgewerkt worden (hoeveelheid kat. : 2 g/1000 m3 bij 8000 u/jaar, 5 jaar)

Hulpstoffen

(kg/kg VOS)

aardgas (bijstook) en evt. verbrandingslucht katalysator

Restemissie naar lucht (in

(mg/m3) en/of verwijderings-

rendement)

[VOS] < 200 mg C/m3 [4] ; rendement > 95 % (rendement is bepalend)

volgens [6): [VOS) < 19 mg/m3; rendement 97 - 99 %

NOx < 5 mg/m3 [7]

CO verwaarloosbaar[4]; [CO]< 5 mg/m3 [7]

RANDVOORWAARDEN VOOR TOEPASSING

Max./min. ingangsconcentratie

1 tot 5 g/m3 in lucht. Het maximum is bepaald door de LEL, bij hogere concentraties wordt afgas verdund. Bij inert afgas wordt zodanig verbrandingslucht bijgemengd dat een concentratie van ca. 10 g/m3 ontstaat.

Min/Max Temperatuur

Tingang maximaal 300 tot 400 °C

 

Max. stofconcentratie (mg/m3)

2 (verstopping bedmateriaal)

Min/max. druk (bar)

Atmosferisch

Min/max. Capaciteit (m3/u)

< 1.000 – 60.000

Knelpunten

extra CO2-emissie bij lage [VOS]

KOSTEN

 

Bedrijfskosten (€/1000 m3)

0,5-1,5 sterk afhankelijk van [VOS] (zie energieverbruik)

Investeringen (“kaal”)

€/(m3/u)

Recuperatief (TER 70 %): 7.000* Φ^(-0,6) (ex. kat) + 4 [combinatie van lit 4,5]

met Φ in m3 afgas/u

regeneratief : 20 (ex kat) [lit 5], kat: 1,5 (onedel) tot 18 (edel) [lit 4]

Energieverbruik (kWhe/1000 m3)

 

m3 aardgas/1000 m3 afgas

3-5

 

Aardgas bijstook (100-TER)*19 – 130*Cingang - 100))/100

met Cingang. in. g/m3

Drukval (kPa)

0,1 – 0,5 (over katalysator)

Totaal 5

Kostenbepalende parameters

Type katalysator, [VOS]

Baten

Warmteterugwinning (TER)

GEWICHT EN DIMENSIE

Dimensioneringsgrondslag

verblijftijd (0,05-0,2 s), verbrandingstemperatuur (materiaalkeuze) ;

5.000-50.000 m3/uur

Gebruikte materialen

staal en keramisch dragermateriaal met katalysator (evt. incl. edelmetalen) + keramische vulling (i.g.v. regeneratief systeem)

Gewicht (ton/(1000 m3/uur))

1,5 – 3 (inclusief katalysatormateriaal)

Inhoud (m3/(1000 m3/uur))

Ca 2

ONTWIKKELINGSFASE

Full scale

BRANCHE

Breed toepasbaar, (continubedrijven met nauwelijks wisseling in product cq samenstelling VOS emissies, oplosmiddelenverwerkers, voedings- en genotmiddelen, chemie)

LEVERANCIERS

Haldor, Topsoe (ACS), Imbema, Johnson Matthey, Prantner (D)

LITERATUUR

  1. Nageschakelde technieken voor lage VOS-concentraties Projectbureau KWS2000, uitgevoerd door DHV, 1993
  2. Vatavuk W.M., Estimating costs of air pollution control, Lewis Publishers, Chelsea, Michigan USA,1990. ISBN 0-87371-142-4
  3. Factsheet KWS2000 nr.7 (Puntbronnen met een concentratie tussen 0,05 en 0,5 %, g VOS, 1991.
  4. J. Joziasse, A.C.F. Wiering, Monografiedn informatiesysteem technieken, Compartiment Lucht(736101007). TNO/RIVM, augustus 1992.
  5. Kostenberekeningsprogrammatuur DHV (naverbranding,aktieve kool, adsorptie, absorptie, biofiltratie), 1993.
  6. Stufkens, P. Lucht: reinigingstechnieken. Misset's Milieu Magazine, p 45. Misset, november 1992
  7. Angrick, M. Koch, W., Neue Entwicklungen im Bereich der Abgasreinigungsverfahren gasförmiger organischer Stoffe. WLB Wasser, Luft und Boden 3/1993.