Richtlijn herstel en beheer (water)bodemkwaliteit

Isolatie, verticale afdichting, uitgangspunten bijzondere technieken

Bij de beide navolgend beschreven technieken wordt een element, een I-profiel voorzien van injectielansen of een hol paneel, door verdringing van de grond tot de gewenste diepte gebracht. Verschillend is de wijze waarop de substantie die de uiteindelijk de wand gaat vormen in de bodem wordt gebracht.

Vibrating-beam-techniek/Slibwand
Een stalen I-profiel, voorzien van injectiebuizen en een verbreding aan de onderkant, wordt in de bodem getrild (‘vibrating beam’). Bij het omhoogtrekken wordt het slecht doorlatende mengsel onder druk in de vrijgekomen ruimte geïnjecteerd. Als een voldoende overlap tussen de verschillende delen wordt toegepast, ontstaat een continu scherm. De dikte van de wanden bedraagt circa 0,08 - 0,2 meter (voor meer informatie zoek ook op grondwaterkerende schermen). Dit type wanden wordt in Duitsland en Frankrijk als grondwaterkering in goeddoorlatende zandgronden toegepast onder de naam ‘slibwand’ (zie literatuurverwijzing 13). In Nederland zijn ze toegepast tot diepten van circa 20 meter. Een aantal problemen maakt een succesvolle toepassing in de milieutechniek vooralsnog onzeker. Deze problemen hebben betrekking op trillingshinder bij de uitvoering, de aansluiting tussen de afzonderlijke elementen en het grote verhang over de wand wegens de relatief geringe dikte.

Aan de twee laatstgenoemde bezwaren wordt tegemoetgekomen door in de nog niet verharde wand een folie te plaatsen (voor meer informatie zoek ook op combinatiewanden).

Panelenwanden
Dit zijn wanden die worden gemaakt door inbrengen van holle panelen in de bodem en het vullen van deze panelen met een slecht doorlatende substantie. Nadat het paneel geheel gevuld is wordt het weer uit de bodem getrokken. Het is niet bekend of deze techniek in ons land is toegepast.