Isolatie, in-situ immobilisatie, principe van de techniek

Opzet van in situ immobilisatie technieken

Immobilisatie met gebruik van bindmiddelen
De toepassing van in situ immobilisatie met behulp van bindmiddelen bevindt zich nog in een ontwikkelingsstadium. De kwaliteit van de menging van bindmiddelen met de verontreinigde grond is essentieel voor het eindresultaat. Er zijn diverse injectie- en mengsystemen ontwikkeld. In de USA is een demonstratieproject uitgevoerd van ‘Deep soil mixing’ (zie literatuurverwijzing 2 en 9). Hierbij wordt de bodem gepenetreerd met een holle auger schroefboor. Tijdens het boren, wordt uit de holle stang het bindmiddel in de bodem gespoten. Aan de boor verbonden snij- en mengspatels vermengen het bindmiddel met het bodem-materiaal. Dergelijk technieken zijn ontwikkeld voor civiel-technische constructies en worden daarbij al enkele decennia toegepast. De vorming van ‘grouts’ bij onderafdichting is een verwant proces (voor meer informatie zoek ook op onderafdichting).

In het bijzonder stoffen die sterk zijn gebonden aan vaste bestanddelen, kunnen met behulp van anorganische bindmiddelen effectief worden geïmmobiliseerd. Anorganische verontreinigende stoffen kunnen in de verharde matrix vastgelegd worden door adsorptie, in het bijzonder aan de fijnere, eventueel nog extra toegevoegde klei/slib fracties, door opname in kristalroosters en door (co)-precipitatie.

Thermische immobilisatie
Bij verhitting van silicaathoudende stoffen wordt door smelt en rekristallisatie een verhard produkt gevormd. Dit wordt gerealiseerd door tussen een aantal in de grond geplaatste elektroden een spanning op te bouwen. In eerste instantie smelt een aan het maaiveld aangebrachte laag bestaande uit grafietvlokken en gemalen glas. Van hieruit smelt de grond die op zijn beurt als een geleider gaat werken waardoor het proces zich in verticale richting naar beneden uitbreidt. Hierbij verbranden organische verontreinigende stoffen (het kan daarom dus gedeeltelijk ook als een in situ reinigingstechniek worden beschouwd). Anorganische verontreinigende stoffen vervluchtigen of worden in het verglaasde bodemmateriaal opgesloten. Omdat ook het specifieke oppervlak (totaal oppervlak van alle deeltjes in een volume grond) verlaagd wordt is er nauwelijks nog contact mogelijk tussen verontreinigende stoffen en het grondwater (zie literatuurverwijzing 10).