Scheiden van baggerspecie, Beschrijving van de techniek: scheiden van baggerspecie in sedimentatiebekkens
Bij scheiding van baggerspecie in sedimentatiebekkens (SB, ook wel scheidingsbekkens of -depots genoemd) wordt de zandfractie uit verontreinigde baggerspecie afgescheiden. Hierbij wordt gebruik gemaakt van het verschil in sedimentatiegedrag tussen grove zware (zand)deeltjes en fijne lichte (slib)deeltjes en van het gegeven dat verontreinigingen zich meestal hechten aan de slibfractie (lutum en organische stof). Door de grove en de fijne deeltjes van elkaar te scheiden kan een relatief schone zandfractie worden geproduceerd.
De baggerspecie wordt als een slurry in een SB gespoten. In het SB stroomt de baggerspecie van het inspuitpunt naar de effluentzijde. Aan de effluentzijde verlaat overtollig water met daarin de niet gesedimenteerde deeltjes het SB. De sedimentatieprocessen in het SB zijn vergelijkbaar met die in rivieren en kuststroken. In een SB vinden deze processen echter plaats onder vooraf bepaalde en gecontroleerde omstandigheden. Evenals in een rivier sedimenteert bovenstrooms in het SB vooral grof zwaar materiaal (puin, grind en grof zand). Met toenemende afstand tot het inspuitpunt neemt de diameter van de gesedimenteerde deeltjes af. Door dit verschil in sedimentatiegedrag wordt de baggerspecie gescheiden.
Scheiding door opspuiting in sedimentatiebekkens is geschikt voor zowel baggerspecie als droge bodems. Door het principe van scheiding is deze techniek alleen geschikt voor baggerspecie en grond waarvan de verontreinigingen in de fijne fractie kunnen worden geconcentreerd en waarin voldoende zand aanwezig is voor een zinvolle scheiding tussen de zand- en slibfractie. Door een juist ontwerp van het SB en een juiste procesvoering zal in het SB voornamelijk herbruikbaar zand sedimenteren. De verontreinigde slibfractie wordt uit het SB gespoeld om vervolgens in een slibdepot te bezinken.
[2], [3], [4], [5], [7], [14], [15], [16], [17], [21], [22], [23]