De status en de kwaliteit van de Richtlijn

Algemeen
De Richtlijn herstel en beheer (water)bodemkwaliteit heeft als doel relevante informatie op het gebied van bodem- en waterbodembeheer binnen een digitale structuur te ontsluiten en vrij beschikbaar te stellen aan eenieder die hierin is geïnteresseerd. Bij bodem- en waterbodembeheer gaat het de richtlijn om maatregelen en voorzieningen gericht op het herstellen, behouden en versterken van de functionele (water)bodemkwaliteit. Dit beheer heeft betrekking op het hele bodemsysteem en delen van het watersysteem, waarbij zowel de chemische, fysische en biologische kwaliteit van de (water)bodem van belang zijn. In de richtlijn wordt (op dit moment nog) specifiek aandacht besteed aan het onderdeel ‘verontreiniging’, waarbij verontreiniging wordt benaderd vanuit het beschermingsbeleid, het grondstromenbeleid en het saneringsbeleid voor land- en waterbodem. Stappen zijn gezet om te komen tot een verbreding van de inhoud. De eerste resultaten hiervan zijn in de richtlijn al zichtbaar. In dat kader gaat de aandacht uit in de richting van andere ‘kwaliteiten’ van de bodem.

De status van de richtlijn
De Richtlijn herstel en beheer (water)bodemkwaliteit is primair bedoeld als kennisdocument. Het is daarmee echter geen ontwerpdocument en ook het kadert de besluitvorming van het bevoegde gezag niet in. Het heeft wel de pretentie om faciliterend te zijn aan het ontwerpproces en ondersteunend aan de besluitvorming in concrete situaties.

In de praktijk wordt aan de Richtlijn een bijzondere status toegekend. Dit komt omdat er in verschillende amvb’s vallend onder de Wm, bijvoorbeeld ten aanzien van de ‘best beschikbare technieken’, wordt verwezen naar de richtlijn. Ook in beleidsnota’s, beoordelingsrichtlijnen en protocollen wordt er steeds meer aan gerefereerd. Het heeft daardoor een positie gekregen die niet alleen verwachtingen schept, maar ook tot verplichtingen leidt. De richtlijn ontleent haar status dus met name aan de waarde die er vanuit de praktijk aan wordt toegekend. Hierbij spelen actualiteit, compleetheid en betrouwbaarheid van de inhoud een belangrijke rol, naast de gebruiksvriendelijkheid.

De kwaliteit van de informatie
Er wordt veel zorg besteed aan de inhoudelijke kwaliteit van de informatie die wordt opgenomen in de Richtlijn. Juist omdat er in andere beleidsdocumenten steeds meer naar wordt verwezen, bijvoorbeeld voor de ‘stand der techniek’ voor het geven van invulling aan de herstelplicht, of ten aanzien van toepasbare onderzoeks- en saneringstechnieken, is het zaak om volledig te zijn en voldoende actueel. In de Richtlijn wordt slechts die informatie opgenomen die als gevalideerd kan worden aangemerkt (vastgesteld beleid, vigerende wet- en regelgeving, bewezen onderzoeksmethoden en saneringstechnieken, formeel goedgekeurde kennisproducten, e.d.). Voor andersoortige informatie geldt dat dit met specifieke vermelding gebeurt of dat wordt volstaan met het melden van het bestaan ervan en dat via hyperlinks wordt verwezen naar de sites waar deze informatie is te vinden.

Ook zorgt de vastgestelde procedure voor het inzamelen en opnemen van informatie op de site voor borging van de kwaliteit van de informatie.